Uważamy, że nie ma tzw.„trudnych dzieci”:
- opiekujemy się dziećmi, które czasowo muszą wychowywać się poza swoją rodziną;
- zapobiegamy izolacji od bliskich i zerwaniu istniejących więzi;
- zaspokajamy specyficzne potrzeby dzieci, dbając o bliski i osobisty kontakt;
- zabiegamy, aby dzieci wzrastały w warunkach zbliżonych do rodzinnych;
- przygotowujemy je do dorosłego życia, poprzez naukę praktycznych umiejętności;
- dysponujemy budżetem, który dzielimy wspólnie (koszty eksploatacji, wyżywienia, ubrania i przyjemności);
- wspieramy pasje, pielęgnujemy hobby, mamy zwierzęta;
- opłacamy profesjonalne zajęcia rozwijające zainteresowania: aikido, taniec nowoczesny;
- dbamy o zakorzenienie w społeczności lokalnej, zapobiegając marginalizacji społecznej;
Szanujemy dzieci i ich rodziny:
- rozumiemy rodziny i ich uczucia, dlatego dziecko nie trafia do nas z dnia na dzień;
- nawiązujemy pierwsze kontakty w domu rodziny;
- zanim dziecko z nami zamieszka, dajemy się poznać;
- dostarczamy informacje na temat naszego domu, zwyczajów, topografii;
- preferujemy partnerskie stosunki;
- pracujemy metodą społeczności;
- modelujemy zachowania;
- nie dajemy dobrych rad – słuchamy;
- wspólnie poszukujemy przyczyn trudności;
- towarzyszymy w rozwiązywaniu problemów bez wyręczania;
- pozwalamy dzieciom podejmować decyzje i ponosić ich konsekwencje;
- pomagamy znaleźć przyjaciół i pielęgnować nowe kontakty;
- niesprawiedliwość społeczna uruchamia nas do działania;
Dom jest zawsze otwarty:
- w każdym domu mieszka 14 dzieci, którymi opiekuje się zespół 5 wychowawców, pracujących na 3 zmiany, dzięki czemu dom zawsze jest otwarty;
- dzieci mogą wrócić ze szkoły, gdy się rozchorują, bo zawsze ktoś na nie czeka;
- najważniejszy jest klimat i dobre emocje;
- jesteśmy przeciwni „koszarowemu” wychowywaniu dzieci. Zapewniamy domowe warunki, dlatego mieszkamy w domach jednorodzinnych z ogrodem;
- sercem domu jest kuchnia z jadalnią i stół, który jednoczy wszystkich;
- tworzymy wielodzietną rodzinę, gdzie każdy ma przydzielone zadania do wykonania, dlatego nie potrzebujemy tzw. obsługi;
- dorosły ma pod osobistą opieką 3 dzieci i dysponuje godzinami przeznaczonymi wyłącznie dla nich ( kino, spacer, zakupy, hobby);
- korzystamy z dodatkowej pomocy specjalistów zewnętrznych (korepetycje, terapia, praca socjalna);
